BİR GARİP EĞLENCE

Öncelikle çikopaps ailesi olarak bütün sevdiklerimize mutlu yıllar diliyoruz. Söze yine acısıyla tatlısıyla bir yılı geride bıraktık diyerek girmek istiyorum.  Herkesin arkamızda bıraktığımız yılla ilgili bir sürü hayali vardı. Bazıları bu hayalleri gerçekleştirebildi bazıları gerçekleştiremedi. Ama gerçekleştiremedik diye vazgeçmemeli bence şimdi önümüzde yepyeni bir yıl daha var yeni hayaller kurmak için yeni planlar yapmak için yepyeni günler hepsini iyi değerlendirmek lazım geçen yıl düşlerinizi ikiyle çarpın demiştim baktınız eksik kalıyor daha fazla çarpın daha fazla çaba harcayın yeter ki sonunda sizi mutlu eden şeye ulaşın :) Bu yıl umarım herkesin istediği gibi geçer. Zor olmadan hayattan tat alarak yaşayabiliriz. Gerçi buda insanın kendi elinde. Çünkü biz bu hayatı gözümüzde çok büyütüyoruz. Bazen resmen yaşamak için zorlaştırıyoruz. Düşünüyorum da biz gerçekten tuhaf varlıklarız. En baştan başlayacak olursak çocukken sürekli büyümek isteriz, büyüdüğümüzde çocuk olsaydı

        Umut etmek ne güzel bir duygudur. Başarıya ulaşmak için çıktığın yolda ne gerekli bir duygudur. Bütün duyguların içinde diğerlerine güç veren  insanı her zaman aydınlığa taşıyan duygudur.  Bu duygunun yüreğimizde ki yeri önemlidir. Kaybetmemeliyiz. Hem büyük umutlar, büyük adamlar yaratır.  Aslında her insan savaşçıdır. Hayatında ki amaçlara ulaşmak için savaşır. Bu savaşlara karşı ne kadar güçlü durduğunu da umudu belirler. Umudu çok olan savaşı kazanır. Bazen hemen bazen de zorlu yollardan geçerek istediklerine kavuşur.  İşte asıl önemli nokta da bu o zorlu yollardan geçerken tükenmemek. Tabi bazen insan tek başına savaşamaz hatta çoğu zaman savaşamaz bu yüzden etrafında ondan desteğini esirgemeyen onu karamsarlığa değilde aydınlığa götüren ve gerçekten değer veren insanlar biriktirmelidir. Beraber savaşabilmeli insanlar hayata karşı yenilmemeli pes etmemeli. Sevdikleriyle sevdikleri için elinden geleni yapmalı. Hayatta umutsuz durumlar yoktur, sadece umutsuzluk besleye

            Uzun zamandır birşeyler yazmak istiyordum fakat fırsat mı olmuyordu üşeniyor muydum? Bilmiyorum artık neyse...             Az önce bir sosyal paylaşım sitesinde okuduğum "isim vermiyorum reklam olmasın :)" güzel bir yazıyı burdan da paylaşayayım dedim, belki fazladan bir kişiye daha ulaşmasına vesile oluruz. Bu güzel Cuma akşamında keyifli keyifli okumanız ve bilinçlenmeniz dileğiyle... İyi Akşamlar BİR PİRİNÇ TANESİ" Ben beş yaşında idim. Babaannem rahmetli pirinç ayıklıyordu. Bir tane yere düştü. Babaannem eğildi aramaya başladı. Sağa bakıyor sola bakıy or bulmaya çalışıyor.... Çocukluk işte 'aman babaanne' dedim. 'Bir pirinç tanesi için bu kadar caba harcamaya yorulmaya değer mi?' Rahmetli ilk defa sertleşti bana karşı öfkeyle doğruldu. 'Sen oturduğun yerden ahkâm kesiyorsun ' dedi. 'Hiç pirinç üretilirken gördün mü? İnsanlar ne kadar zorluk çekiyorlar. Bir pirinç tanesinde kaç insanin göz nuru alın teri emeği çi