Sınav dönemi gelince tabi bloğa verilen sözler yine unutuldu. Malum uzaktan eğitimin kurbanları olduk. Dersler, ödevler, raporlar, sı navlar derken kaybolduk. Zaten hep böyle değil midir? Hayat koşturması bir yerlere yetişme çabası hep bir şeylerin eksik kalması hayat bu sanırım… İnsanoğlunun zamanını yönetememesi. Senenin ilk yılı bir sürü şey planlarız, kararlar alırız. Belki bir deftere yazarız onları sene sonu bakmak için eğer yazdıklarımızdan birkaçını yapabildiysek bence çok mutlu oluruz. Çünkü o kadar koşturmanın içinde gerçekten hedeflediğimiz bazı şeyleri yapabilmişizdir. O başarma hissidir bizi çok mutlu eden, zamanı ayarlayamayıp yapamadıklarımızı tekrar yazarız, kendimize tekrar söz veririz. Belki seneye başarabiliriz diye. Geçen zamanın geri gelmeyeceğini bilmek sanırım zamanı bu kadar kıymetli kılıyor ve bizim hazinemiz oluyor. Bence hepimiz geçtiğimiz günlerde hayatımızın kıymetini biraz daha iyi anladık. Zamanımızı daha iyi yönetmeyi öğ