BİR GARİP EĞLENCE

        Evet sevgili çikopaps okuyucuları bu akşam ki yazımız b eni mutlu ederek mutlu olan  sevgili çikolarıma teşekkür yazısıdır. Bana 2 yılda dostluğun çok farklı kavramını farklı şekilde öğreten çikolarım öncelikle iyi ki varsınız diyerek lafa girmek istiyorum. Şu ana kadar mutlu anlarımda zaten hep yanımdaydınız ama en önemlisi her zor anımda azıcık suratım düştüğünde bile yanımda olup beni güldüren müthiş insanlar dostluğunuzu o kadar derinden hissettirdiniz ki bunun için size ne kadar teşekkür etsem azdır.   Ve günün sözü aslında dünün sözüydü bu ; iyi şeyler inandığında, daha iyi şeyler sabrettiğin de ve en iyi şeyler hiç vazgeçmediğin de gelir.     Gerçekten de böyle oluyormuş son zamanlarda bunu daha iyi anladım. Tabi bunu bana bazen sakin bazen kızarak anlatan ama en sonunda bunu aklıma sokan ve her zaman her yaptığım hareketin yanında olan çikolarım size çok teşekkür ederim hepinizden ayrı ayrı çok şey öğrendim. Özellikle sevgili yöneticim senden çok şey öğrendim

    Evet sevgili çikopaps okuyucuları bu sefer de  böyle bir yazı olsun dedim. Bazen küçük hikayeler büyük dersler verir. Umarım hepiniz kahve çekirdekleri gibi olursunuz.  "Bir zamanlar, her şeyden sürekli şikayet eden, her gün hayatının ne kadar berbat olduğundan yakınan bir kız vardı. Hayat, ona göre çok kötüydü ve sürekli savaşmaktan, mücadele etmekten yorulmuştu. Bir problemi çözer çözmez, bir yenisi çıkıyordu karşısına. Genç kızın bu yakınmaları karşısında, mesleği aşçılık olan babası ona bir hayat dersi vermeye niyetlendi. Bir gün onu mutfağa götürdü. Üç ayrı cezveyi suyla doldurdu ve ateşin üzerine koydu. Cezvelerde ki sular kaynamaya başlayınca, bir cezveye bir patates, diğerine bir yumurta, sonuncusuna da kahve çekirdeklerini koydu. Daha sonra kızına tek kelime etmeden beklemeye başladı. Kızı da hiçbir şey anlamadığı bu faaliyeti seyrediyor ve sonunda karşılaşacağı şeyi görmeyi bekliyordu. Ama o kadar sabırsızdı ki sızlanmaya ve daha ne kadar bekleyecekleri